Gazetede okuduğum bir haber karşısında göz yaşlarımı tutamadım. Cemre'nin acısını ta yüreğimde hissettim...
8 yaşında olan bu küçük kız çocuğu, Aile Bakanlığı'na yazdığı mektupta "kardeşimi yanımda istiyorum" diyerek feryat ediyor.
Cemre henüz 8 yaşında bir çocuk. Yaşadığı korkunç olay nedeniyle vaktinden önce olgunlaşmak zorunda kalan çocuklarımızdan birisi Cemre...
Türkiye'de son yıllarda bir türlü önlenemeyen ve her gün bir yenisi işlenen kadın cinayetleri nedeniyle mağdur olan çocuklarımızdan sadece birisi Cemre...
Annesini, babasının işlemiş olduğu cinayet nedeniyle kaybetmiş bu küçük kız çocuğu... Cemre'nin bir de küçük erkek kardeşi var ve Cemre kardeşinin yanında olmasını istiyor.
13 Mayısta yaşanan bu kötü olaydan sonra iki kardeş ayrı yerlerde kalmaya başlamışlar. Cemre anneanesinde kalırken kardeşi babaannede kalmaya başlamış. O günden beri kardeşini göremediğini söyleyen Cemre, Aile Bakanlığı'ndan kardeşinin yanında olmasını sağlamasını istiyor. Aileden geriye kalan büyük kardeş olarak küçük kardeşine sahip çıkmak istiyor.
Aslında çok şey istemiyor bu küçük kız çocuğu... Babasının ailesine yaşatmış olduğu korkunç olay nedeniyle ailesinden geriye kalanları toparlamayı, bu olayın açtığı yaraları sarabilmeyi, kardeşi ile yeniden bir aile olabilmeyi istiyor.
Cemre Aile Bakanlığı'na yazmış olduğu mektupta "22 Mayıs'tan beri ne babamı, ne annemi ne de kardeşimi görebiliyorum. Kardeşimi çok ama çok özledim. Ben teyzelerime sarıldıkça anneme sarılır gibi oluyorum. Kardeşimi de yanımda istiyorum." diyor.
Aile Bakanlığı, Cemre'nin mektubuna ne cevap verir bilinmez ama yaşanan kadın cinayetleri nedeniyle bu ülkede pek çok çocuk Cemre'nin yaşadığı bu sıkıntıları yaşıyor ve cinayetlere dur demeyi başaramazsak bu çocuklara yenileri de eklenecek.
Bu çocuklara bunu yaşatmaya kimsenin hakkı olduğunu sanmıyorum. Annesini öldürerek bu çocukları anne sevgisinden mahrum bırakmak ve küçük yaşta bu kadar büyük şeyleri düşünmeye zorlamak kimsenin hakkı değil.
Artık bu cinayetlere dur demek, mağdur olan çocuklarımıza yenilerinin eklenmesini engel olmamız gerekiyor. Cinayete kurban giden kadınların birçoğu polis koruması altında ölüp gidiyorlar. Türkiye'nin toplumsal bir sorunu olan bu cinayetlere mutlaka bir çözüm üretmek zorundayız.
Bu çocuklara ömür boyunca taşımak zorunda oldukları bu ağır yükü yüklememeli, onları bu ağır yükün altında ezilmekten kurtarmalıyız. Kadın cinayetleri bu çocukların kaderi olmamalı. Devletimiz bu çocuklara sahip çıkmalı, bu çocuklara her açıdan destek vermelidir.
Eğer bu çocuklar için birşeyler yapmak istiyorsak işe Cemre ile kardeşini bir araya getirmekle başlayabiliriz. Cemre'nin dediği gibi aslında çok fazla şey istemiyorlar, iki kardeş yeniden aile olmak için mücadele ediyorlar. Onlara aile olmaları için şans tanımak Aile Bakanlığı'nın vereceği en doğru karar olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder